Λίγα λόγια για μένα
Γεννήθηκα το 1978 στον Άγιο Δημήτριο Αττικής όπου και μένω ακόμα με τον σύζυγο μου και την μικρή μου κόρη. Από μικρή ήμουν εθισμένη στον χώρο της φαντασίας αλλά λόγο της δυσλεξίας μου δεν τόλμαγα ποτέ να μπω στον πειρασμό να γράψω τις ιστορίες μου σε χαρτί. Μέχρι που πριν πέντε χρόνια ξεκίνησα τα πρώτα μου βήματα. Άρχισα να γράφω στο προσωπικό μου bloc (https://xrysanthi-books.blogspot.com/) μικρές ιστορίες και της μοιραζόμουνα με τους φίλους μου. Μετά από την παρακολούθηση σεμιναρίων δημιουργικής γραφής στο "Tabula Rasa" και την παρότρυνση των αναγνωστών μου, πήρα την απόφαση να προχωρήσω και σε πιο επαγγελματικά μονοπάτια μέχρι που γεννήθηκε «Ο θνητός γιος» το πρώτο βιβλίο της σειράς «Άγγελος του Χάους». Λατρεύω τα βιβλία, τις ταινίες, την συγγραφή αλλά περισσότερο λατρεύω να ταξιδεύω, να οραματίζομαι. Είναι η τροφή μου, ο αέρας που αναπνέω, η πυγή ζωής μου, όλα όσα μου δίνουν δύναμη να αντέξω την σκληρή πραγματικότητα. Μέσα από τα ταξίδια μου ζω τους μεγάλους έρωτες των ηρώων μου, βιώνω τα λάθη τους, τα πάθη τους, τις ανασφάλειες τους. Γελάω μαζί τους όταν γελούν, κλαίω μαζί τους όταν πονούν, αγωνιώ στην προσπάθεια που καταβάλουν για να υπερνικήσουν τα εμπόδια που βρίσκονται στον δρόμο τους. Γίνομαι ένα με εκείνους και εκείνοι σιγά σιγά αρχίζουν να παίρνουν ζωή. Με αγγίζουν, μου ψιθυρίζουν, με παρακινούν να αλλάξω τον κόσμου τους και να τον κάνω καλύτερο για εκείνους. Αλλά πάνω και πέρα από όλα αυτά θέλω να τους μοιράζομαι μαζί σας. Να τους αφήσω να αγγίξουν και εσάς, να σας ψιθυρίσουν τα μεγάλα τους μυστικά, να σας ταξιδέψουν και να σας κάνουν να νιώσετε ότι είστε και εσείς ένα κομμάτι αυτού του κόσμου. Στον κόσμο της φαντασίας, ακόμα και στον πραγματικό, όλες οι καταστάσεις μοιάζουν εξωπραγματικές όμως πόσες από αυτές δεν βιώνουμε καθημερινά έστω και με διαφορετικό τρόπο; Είναι ένα κομμάτι μας που αν το προσαρμόσουμε στην δική μας πραγματικότητα τότε θα δούμε ότι και εμείς μπορούμε να ζήσουμε τους μεγάλους έρωτες που διαβάζουμε, να ξεπεράσουμε όλους τους πόνους που μας λυγίζουν καθημερινά, να σταθούμε ξανά στα πόδια μας και προχωρήσουμε με το κεφάλι ψηλά.